بله، محافظت از کپی. این تکنولوژی که با عنوان مدیریت حقوق دیجیتال (Digital Rights Management) یا DRM هم شناخته می شود، یک بخش لازم و ضروری اما اغلب افراطی دنیای دیجیتالی ما است.
به صورت تئوری، نرم افزار محافظت از کپی DVD یا CD ابزاری است که از تولید کنندگان محتوا در برابر فروش غیرقانونی محصولات شان محافظت می کند. در واقعیت، گاهی اوقات این یک تکنیک مزاحم است که باعث سردرگمی مشتریان می شود.
اما جدا از نظرات متناقض و متفاوت افراد مختلف، ممکن است برای تان جالب باشد که نرم افزارهای محافظت از کپی چگونه کار می کنند.
البته پاسخ به این سوال از دیسکی به دیسک دیگر کاملا متفاوت است، اما این برنامه ها را در چند دسته کلی می توان تقسیم بندی کرد.


قفل منطقه ای محافظت کپی

رسانه های نوری، به خصوص دیسک های DVD و Blu-Ray اغلب قفل های منطقه ای دارند. این بدان معنی است اگر دیسک های حاوی کد منطقه ای خاص درون پخش کننده دارای کد منطقه دیگری قرار گیرند، محتوای آنها پخش نخواهد شد.
البته انواعی از دستگاه های پخش کننده بدون کد هم وجود دارند. و در خصوص پخش کننده هایی مانند کامپیوترها، این امکان وجود دارد که شما کد منطقه ای دیسک نوری را تغییر دهید.
نرم افزارهای پخش کننده همچون PowerDVD هنگامی که با دیسک های دارای قفل منطقه ای روبرو می شوند، از شما درخواست می کنند که کد منطقه را تغییر دهید. پخش کننده هایی مانند VLC هم کلا قفل های منطقه ای را نادیده گرفته و دیسک را به راحتی پخش می کنند.
رمزنگاری دیسک

یکی از انواع محافظت کپی که به شکل غیرقابل باوری همه گیر شده است، محافظت محتوای دیسک با رمزنگاری آن توسط یکی از شیوه های کلید رمزنگاری است.
به صورت تئوری، رمزنگاری تنها می تواند با یک کلید معتبر برای رمزگشایی محتوا باز شده و دیده شود. اگر از کلید معتبر استفاده نشود، محتوا قابل پخش نخواهد بود و یا اینکه به سختی پخش خواهد شد. این شیوه همچنین جلوی کپی کردن یا رایت دیسک روی هارد دیسک یا دیگر ابزارها را خواهد گرفت.
البته رمزنگاری همچنان یک بازی درحال جریان است. کلیدهای مورد استفاده برای رمزگذاری می توانند توسط مهندسی معکوس شکسته شوند. با وجود اینکه تولید نرم افزارهای عبور از محافظت کپی در اغلب نقاط دنیا غیرقانونی است، اما برنامه های آشکارساز فراوانی را می توان به رایگان در اینترنت پیدا کرد.

کلیدهای ثبت نام و فعال سازی آنلاین محصول

محافظت از نرم افزارهای کامپیوتری، به دلیل ماهیت وجودی شان، در مقابل سرقت و کپی های غیر قانونی کاری مشکل و طاقت فرسا است. یک نرم افزار برای اینکه بتواند کار کند باید بر روی کامپیوتر نصب شود. وقتی هم که یک بار نصب شد، می تواند کپی شده یا تغییر یابد.
کلیدهای ثبت نام شیوه استانداردی برای محافظت از نرم افزار هستند. چه اینکه نرم افزار روی دیسک باشد یا دانلود شده باشد. اما برخی کدهای ثبت نام همچنین در برابر جعل و نفوذ، آسیب پذیرند.
کلیدها معمولا بر اساس الگوریتم هایی ساخته می شوند و این الگوریتم می تواند با مهندسی معکوس یا شیوه های دیگر مورد حمله قرار گیرد. این همان دلیلی است که برنامه های کد ساز یا key generator توانایی ساخت کلید های ثبت نام معتبر برای برنامه ها را دارند.
در نتیجه شرکت هایی از قبیل مایکروسافت به دنبال مهاجرت به شیوه های فعال سازی آنلاین محصولات شان هستند. برای مثال وقتی دیسک ویندوز سون مایکروسافت را می خرید، یک کلید فعال سازی درون جعبه قرار دارد.
این کلید توسط یک سرور آنلاین فعال خواهد شد که نه تنها اصالت کلیدتان را کنترل می کند، بلکه چک می کند که این کلید قبلا مورد استفاده قرار نگرفته باشد. اگر این کلید قبلا استفاده شده باشد، سرور سعی می کند تشخیص دهد که آیا کلید توسط خریدار اصلی استفاده شده است یا خیر.
این نوع فعال سازی همچنان مورد بحث است. در برخی از انواع آن، از قبیل آنچه که توسط یوبی سافت استفاده می شود، لازم است که در تمام طول مدت استفاده از برنامه کامپیوتر به اینترنت وصل باشد. یک روی این بحث و ستیز این است که بسیاری از کاربران اعتقاد دارند که نباید برای استفاده از نرم افزارشان مجبور باشند که همیشه آنلاین باشند.
محافظت کپی با نصب درایور

یکی دیگر از شیوه های محافظت کپی که بیشتر مختص نرم افزارهای کامپیوتری است، محافظت کپی درایوری است که یک درایور جدید را به عنوان بخشی از مرحله نصب نرم افزار اصلی بر روی کامپیوتر نصب می کند.
مسئولیت این درایور اعتبار سنجی نرم افزار اصلی و همچنین محافظت از آن در برابر کپی برداری و تغییرات احتمالی برای اجرای آن بدون استفاده از دیسک نصب یا کلید فعال سازی است.
این شیوه محافظت از کپی برداری، همچنان مورد بحث و جدل است، زیرا گاهی اوقات درایور نصب شده ممکن است با کارکرد عادی برخی سیستم عامل ها دچار تداخل شده و ایجاد مشکل کند. کاربرانی که از این شیوه استفاده می کنند، گاهی با کاهش کارایی درایو نوری و حتی خرابی آن مواجه می شوند.
حتی این درایورها می توانند یک ریسک امنیتی باشند. در سال 2007 مایکروسافت یک رخنه امنیتی مرتبط با درایور شرکت SafeDisc را در ویندوز ایکس پی ترمیم کرد و آپدیت ویژه آن را عرضه نمود. درایور این شرکت می توانست همانند یک بدافزار عمل کرده و به اکانت ادمین سیستم دسترسی پیدا کند